1-Piet Mondrian (1872, Amersfoort - 1944, Nova York) estableceu o rumbo da arte abstracta xeométrica dos Países Baixos e provocou un cambio drástico na cultura visual despois da Primeira Guerra Mundial.
A concepción da beleza de Mondrian, baseada na superficie, a estrutura e a composición da cor e as liñas, conformou un estilo novidoso e innovador que pretendía romper as fronteiras entre disciplinas e superar os límites tradicionais do espazo pictórico.
2-De Stijl (O Estilo): a revista homónima creada polo pintor e crítico Theo van Doesburg foi a plataforma para difundir as ideas deste novo plástico e superar o provincialismo tradicional holandés.
O primeiro número saíu en 1917 e, ata 1931, a publicación ofrecía información sobre o desenvolvemento da arte abstracta a nivel internacional.
Piet Mondrian, que naceu quince anos antes que o resto dos membros de De Stijl, foi o patriarca deste movemento.
Hoxe falaremos das vicisitudes experimentadas e do patrimonio que temos.
3-Desenvolvemento:
Mondrian que, a pesar de que en 1922 pensaba que o experimento abstracto rematara, seguiu traballando co seu reducido repertorio de recursos visuais que manexaba (liñas horizontais e verticais que delimitan planos de branco, vermello, amarelo ou azul) para descubrir con asombro pola infinidade de oportunidades compositivas ocultas que eran posibles.
A súa gran habilidade consistiu precisamente no uso destes recursos limitados. Así, a finais dos anos vinte, fascinouse cada vez máis polas formas de conexión, pero na década de 1930 substituíu o equilibrio máis clásico das súas composicións por un equilibrio dinámico.
A inminente Segunda Guerra Mundial obriga a Mondrian a fuxir de París a Londres en 1938 e, tras unha breve pero fructífera estancia de dous anos na capital inglesa, mudouse a Nova York en 1940.
Alí únese á asociación American Abstract Artists e segue publicando textos sobre o neoplasticismo.
O seu traballo nesta última etapa está moi influído polo dinamismo da vida urbana e os ritmos da música americana, na que se superpoñen densas cuadrículas de liñas horizontais e verticais.
Mondrian comezou a cambiar estas pinturas e a súa linguaxe visual unha vez máis, introducindo bloques de pintura en cor en movemento libre para complicar a estrutura rítmica da súa arte, algo que perseguiu ata o final da súa vida.
Mondrian que, a pesar de que en 1922 pensaba que o experimento abstracto rematara, seguiu traballando co seu reducido repertorio de recursos visuais que manexaba (liñas horizontais e verticais que delimitan planos de branco, vermello, amarelo ou azul) para descubrir con asombro pola infinidade de oportunidades compositivas ocultas que eran posibles.
A súa gran habilidade consistiu precisamente no uso destes recursos limitados. Así, a finais dos anos vinte, fascinouse cada vez máis polas formas de conexión, pero na década de 1930 substituíu o equilibrio máis clásico das súas composicións por un equilibrio dinámico.
A inminente Segunda Guerra Mundial obriga a Mondrian a fuxir de París a Londres en 1938 e, tras unha breve pero fructífera estancia de dous anos na capital inglesa, mudouse a Nova York en 1940.
Alí únese á asociación American Abstract Artists e segue publicando textos sobre o neoplasticismo.
O seu traballo nesta última etapa está moi influído polo dinamismo da vida urbana e os ritmos da música americana, na que se superpoñen densas cuadrículas de liñas horizontais e verticais.
Mondrian comezou a cambiar estas pinturas e a súa linguaxe visual unha vez máis, introducindo bloques de pintura en cor en movemento libre para complicar a estrutura rítmica da súa arte, algo que perseguiu ata o final da súa vida.
4-Resultado:
En 1942 tivo lugar a súa primeira exposición individual, na Valentine Dudensing Gallery de Nova York. Mondrian morreu nesa cidade o 1 de febreiro de 1944.
A súa obra é un testemuño da riqueza, diversidade e creatividade da mente humana.
O perfecto equilibrio entre a virtuosa harmonía clásica e a busca extrema dunha nova linguaxe de imaxes puras, coa que homes e mulleres contemporáneos poidan recoñecerse e entenderse.
5- Mondrian e De Stijl, VIDEOS:
En 1942 tivo lugar a súa primeira exposición individual, na Valentine Dudensing Gallery de Nova York. Mondrian morreu nesa cidade o 1 de febreiro de 1944.
A súa obra é un testemuño da riqueza, diversidade e creatividade da mente humana.
O perfecto equilibrio entre a virtuosa harmonía clásica e a busca extrema dunha nova linguaxe de imaxes puras, coa que homes e mulleres contemporáneos poidan recoñecerse e entenderse.
5- Mondrian e De Stijl, VIDEOS:
Muchas gracias Darío, además se pueden ver y oir los videos que me han interesado mucho. Besos.
ResponderEliminar