xoves, 25 de febreiro de 2021

ELENA COLMEIRO (1932-2021) [CERÁMICA]

 



Esta entrada, é das que nunca me gustaría ter que facer. Despedir a unha mestra, amiga, como Elena Colmeiro non me resulta nada fácil, pero a vida ten estas cousas. Falar de Elena, é falar de cerámica por suposto pero tamén é falar de xenerosidade, honestidade de rebeldía en definitiva dunha artista do seu tempo.

Ter a sorte de compartir e gozar con ela todos estes anos sempre me pareceu un luxo, a intensidade con que comunicaba as súas elucubracións, a valentía que transmitía á hora de comentar como afrontaba o seu traballo e a curiosidade e interese que prestaba ás novas propostas e xeracións, eran propias dunha mestría intemporal.

A súa obra cargada de innovación e contemporaneidade foi consumindo etapas e enriquecéndose con propostas arriscadas que ás veces como ela mesma recoñecía non entendía de momento o seu significado.

Non cabe a menor dúbida que o que Elena Colmeiro déixanos transciende da súa obra, achegando un valor esencial á cerámica mais alá do propio material.

Ata sempre Elena.


martes, 23 de febreiro de 2021

Cadernos [DEBUXO]

En anteriores entradas realizadas neste blog abordamos o apaixoante tema do caderno de debuxo e caderno de viaxe. Coñecimos os cadernos de Ecuador de Gusti. Fixemos arqueoloxía cos cadernos atopados , cadernos de guerra, cadernos dalgún recoñecido artista ou descoñecido debuxante. 

Hoxe mergullarémonos un chisco nos cadernos de ideas de ilustradores. O tema podería dar para un blog exclusivo que aborde o mundo plástico recollido nestes soportes por calquera artista, ben sexa pintor, escultor, ilustrador ou deseñador. No obradoiro de Serigrafía a mestra Alba xa realizou esta semana unha entrada deste mesmo tema titulado "O carderno de apuntes"  desde unha óptica enfocada ao traballo individual do PFI, Producto Final Integrado do alumnado, poñendo exemplos de autores tan coñecidos como Picasso, Degás, Durero, Turner... Unha delicia que vos recomendo.

Caderno de Degas

luns, 22 de febreiro de 2021

Novas Adquisicións para a Biblioteca da EMAO. 9 [BIBLIOTECA]

Esta é polo momento a última entrega dos títulos adquiridos recentemente para a noso fondo moderno especializado en arte e oficios artísticos e tradicionais. Espero que vos gusten.

 

El artista orgánico : cómo hacer pinturas, papel, pigmentos, impresiones y utensilios de arte con materiales sacados de la naturaleza / Nick Neddo ; [traducción, Jesús de Cos Pinto y Alicia Misrahi Vallès].-- Barcelona : Promopress, 2016 

Este libro naceu dunha serie de amores e paixóns. O máis importante de todos eles é o amor polo mundo no que vivimos e do que formamos parte. Outro é o amor pola arte e polo proceso creativo en xeral, e outro máis, o amor polos coñecementos prácticos da Idade de Pedra ou tecnoloxía primitiva. Cada capítulo contén unha serie de proxectos con instrucións paso a paso para realizar unha ferramenta ou material a partir de técnicas antigas. As ilustracións mostran o medio artístico empregado en cada sección do capítulo e, nalgúns casos, renden homenaxe ás especies das cales deriva o medio en cuestión.

A EMAO Retoma a súa Actividade Presencial [ADMINISTRACIÓN]

 

Ao abeiro do disposto no artigo segundo 4.2. da Orde da Consellería de Sanidade de 15 de febreiro de 2021 (DOG 15/02/2021) como consecuencia da evolución da situación epidemiolóxica derivada do COVID-19 na Comunidade Autónoma de Galicia, as clases presenciais na EMAO comezan hoxe luns, 22 de febreiro.

Lémbrovos que a Biblioteca tamén retomou os seus servizos presenciais, polo momento cun aforo reducido ao trinta por cento da capacidade máxima permitida.

venres, 19 de febreiro de 2021

Federico Antelo Granero [SERIGRAFÍA]



 No traballo de Federico Antelo Granero a dialéctica entre deseño e experimentación, ou entre planificación e acontecemento utilizando a serigrafía artesanal, constitúe o núcleo para partir do cal se estrutura o seu proxecto. Vai configurando o deseño durante o proceso de estampaxe.

"Non é un proceso mecánico senón creativo, demorado e reflexivo, no que se van sucedendo modificacións sobre o  inicial, e que son a consecuencia da experimentación sobre o tecido. Concibido como unha peza de arte, e produto desta dinámica entre planificación e acontecemento, cada téxtil é único. Centrado no proceso de estampado artesanal, o meu laboratorio e estudo téxtil exponse como un campo de acción alternativo, e á vez complementario da miña obra pictórica, pois xera novas posibilidades estéticas derivadas do uso de técnicas propias da linguaxe téxtil, coa intención de abrir espazos de procura, diálogo e fusión entre arte e deseño. Ademais de producir as miñas propias pezas e murais téxtiles, desde o estudo traballo en colaboración con interioristas, decoradores, arquitectos e deseñadores de distintas áreas, creando pezas especialmente desenvolvidas para proxectos conxuntos."

Novas Adquisicións para a Biblioteca da EMAO. 8 [BIBLIOTECA]

Esta é penúltima entrada no blogue da serie Novas adquisicións... Na que facemos unha relación dos novos títulos incorporados ao noso fondo moderno especializado en arte y oficios artísticos y tradicionais.

 


El arte como oficio / Bruno Munari ; [versión castellana de Juan Eduardo Cirlot y Moisés Puente].-- Barcelona : Gustavo Gili, D.L. 2020

Escrito en 1966, A arte como oficio converteuse no gran ensaio clásico de entre todos os que escribiu Bruno Munari. Este libro é un valioso e singular intento por situar a importancia dos “novos produtores de formas” do mundo contemporáneo en relación coa arte e coa experiencia persoal da nosa vida cotiá.

Repleto de exemplos e referencias á nosa vida diaria, esta obra convídanos constantemente a deternos e a repensar as formas que nos rodean. Desde a visualidade das letras escritas ou debuxadas ata a versatilidade dun material como o bambú, pasando polo valor dunha culler ou uns banzos desgastados polo uso, ou o brutal contraste entre os ostentosos xogos de cubertos europeos e a modestia dos palillos xaponeses, Munari introdúcenos coa facilidade e a sinxeleza dos grandes mestres ás grandes cuestións teóricas das disciplinas do deseño e a creatividade.

O anelado en metais non férricos. [CAIM GAITA]

O anelado en metais non férricos (latón, alpaca, prata) require de moito máis tempo, ademáis de coñecer a técnica de soldado con prata empregada en ourivaría.

Imos ver un resume do proceso, dende a chapa de 0,6 milímetros ate a anela rematada.

xoves, 18 de febreiro de 2021

64. Leopoldo Novoa. ¿Quen ten medo do branco? Cap: 6. [PINTURA]

Branco monocromo:
As pinturas en relevo branco de Novoa dos anos 70 traballan coas sombras producidas polo impacto da luz na súa superficie.


Madeleine Vionnet; a arquitecta dos deseñadores e vangardista empresaria [MODA]

Estes días, no curso de Extraordinario, rematamos a teoría dos padróns con drapeados. Se buscamos na RAE a definición de drapear atopámonos coa seguinte definición.

"Colocar ou pregar os panos da vestidura, e, máis especialmente, darlles a caída conveniente" 

Xa os gregos e os romanos utilizaban estas técnicas de pregaduras para a súa indumentaria. Os escravos romanos podían botar horas pregando as togas dos patricios, e cóntase que na antiga Roma chegaron a cruzarse denuncias por desfacer os drapeados da toga dun patricio.

CERÁMICA,VIRUS E OUTRAS HERBAS [CERÁMICA]

 

O traballo de Zemer Peled examina a beleza e brutalidade do mundo natural. A súa linguaxe escultórica está formada pola contorna e as paisaxes que a rodean, e relaciónase con temas de recordos, identidade e lugar. A asociación da porcelana coa graza e refinamento e a civilización vólvese contra si mesma cando nos enfrontamos a este material noutro estado. Cando unha forma de porcelana descomponse en fragmentos, a brutalidade dos seus bordos irregulares se yuxtapone coa súa insistente fraxilidade. O material vólvese violento e fermoso, duro pero quebradizo. Cando se ve nas formacións orgánicas das estruturas de Peled, recréase un todo dos fragmentos, esta vez afastado do seu contexto orixinal de pulcritude, tradición e cultivo, pero con todo unificado por unha cohesión xeral de movemento e composición. 
As súas esculturas e instalacións consisten en miles de fragmentos de porcelana feitos a man: unha técnica que produce unha textura delicada e severa. Nalgunhas obras, as pezas de cerámica a gran escala aparecen aireadas e esponxosas,coma se o alento puidese rompelas. Noutros, os fragmentos de Peled son púas xeométricas que misteriosamente adquiren unha forma sedutora: ofrecen unha sensación de suavidade a pesar da súa aguda puxanza.
 Peled naceu e criouse en Israel. Obtivo a súa mestría no Royal College of Art (Reino Unido). Nos últimos anos, o seu traballo exhibiuse internacionalmente en lugares como Sotheby & and Saatchi Gallery (Londres), Nelson Atkins Museum of Art ( Kansas City), entre outros. Apareceu en Vogue, Ou Magazine, Elle e outras publicacións internacionais. 
O seu traballo atópase en moitas coleccións privadas de todo o mundo e en coleccións de museos como Fuller Craft Museum, The Crocker Art Museum e Frederick R Weisman Art Foundation Museum. A artista vive e traballa en Estados Unidos.





O caderno de apuntes [SERIGRAFÍA]

Como complemento ao que falamos na clase  xa dende o primeiro día do curso  Básico sobre a importancia do uso do caderno persoal para xestionar, rexistrar e organizar a información, exploraremos neste post algunhas páxinas de cadernos de artistas recoñecidos que sirvan de inspiración (sobretodo para o alumnado dos grupos de Superior e Perfeccionamento II que están a desenvolver o PFI, Proxecto Final Integrado). Comezamos a viaxe adentrándonos nun  caderno de Gaugin:

63. Alberto Burri. ¿Quen ten medo o vermello?. Cap: 5 [PINTURA].

63. Alberto Burri. ¿Quen ten medo o vermello?. Cap: 5. (PINTURA).

Alberto Burri (Città di Castello, Italia, 1915 - Niza, Francia, 1995):
Burri impúxose á escena da arte contemporánea internacional a principios dos anos cincuenta.
Licenciouse en Medicina en 1940 e, sendo médico, caeu en mans dos aliados en Túnez e enviouno ao campo de concentración de Texas, onde comezou a pintar en 1945.
O traballo de Alberto, en oposición ás formulacións da natureza decorativa da abstracción na Europa da posguerra, persegue intervencións mais radicais, que o levan a un xeito peculiar de elaborar o campo pictórico.



Novas Adquisicións para a Biblioteca da EMAO. 7 [BIBLIOTECA]

Hoxe continuamos informando dos libros recentemente adquiridos para a nosa biblioteca. Verémos algúns títulos para a especialidade de pintura.

 


David Hockney : a chronology / [edited by David Hockney and Hans Werner Holzwarth].-- Köln : Taschen, cop. 2020

Esta edición especial é un percorrido pola vida e a obra de David Hockney. Artista pop, pintor da vida moderna, paisajista, mestre da cor, explorador da imaxe e da percepción durante seis decadas, as súas obras con liñas gráficas e texto integrado durante os anos 60 en Londres; a famosa serie de piscinas, crónica do estilo de vida californiano na decada de 1970; así como penetrantes retratos e paisaxes de gran formato e cores brillantes tralo regreso ao seu Yorkshire natal. Esta obra descóbrenos ao investigador e ao artista. 

61. Leopoldo Novoa, ¿Quen ten medo o vermello?. Cap:3 [PINTURA]

Pinturas monocromas de dominante vermella nas pinturas de Leopoldo Novoa dos anos 70:
O ¨mocromatismo¨ destas pezas dos anos 70, serve para centrar a mirada no relevo e nas sombras que a luz crea no lenzo ao moverse.
Co desbordamento bidimensional, a súa pintura ten unha vida interior, adquire un sentido orgánico e animal.
O lenzo está concibido como unha topografía pola que se move a luminiscencia.
O seu aspecto cambia segundo o grao de inflexión da luz, descubrindo novas formas, perfís e poéticas da xeometría, así como innumerables tons de cor.


mércores, 17 de febreiro de 2021

62. Lucio Fontana. ¿Quen ten medo o vermello? Cap: 4 [PINTURA]

Lucio Fontana (Rosario de Santa Fe, Arxentina, 1899- Comabbio, Italia, 1968):
En relación coa obra de Leopoldo Novoa, hoxe falaremos de Lucio Fontana, que como o noso artista galego, traballa con monocromo e con espazo no supostamente dimensionado bidimensional do lenzo.

Lucio (pintor formado como escultor) esforzouse por introducir a terceira dimensión nos seus lenzos a través de perforacións e cortes.
Conseguiu transmitir o espazo e a tridimensionalidade a través do baleiro atopado nas bágoas dos seus cadros.

Novas Adquisicións para a Biblioteca da EMAO. 6 [BIBLIOTECA]

Continuamos cos novos títulos adquiridos para a especialidade de Debuxo

 


Dibujar con punta fina : trucos y recursos de artistas contemporáneos / Liam Carver.-- Barcelona : Gustavo Gili, D.L. 2019

O debuxo con rotulador de punta fina é un xénero en si mesmo, cun incrible potencial expresivo que os ilustradores contemporáneos han sabido explorar con sorprendentes resultados. Este libro ensínanos preto de 90 recursos e efectos do debuxo con punta fina, como o sombreado ou o xogo con texturas, a partir da obra dalgúns dos artistas máis recoñecidos do momento. Ordenado en catro modalidades —liña, plumeado, punteado e técnicas mixtas— servirache como catálogo práctico de técnicas, obras e estilos, e tamén se converterá en guía imprescindible para a túa creatividade.

 

ENCAIXE, XUSTIZA E SEMIOTICA (PARTE2)[ENCAIXE]

Kim Lieberman coa pesa para a xuiza Ruth Bader

Con anterioridade falamos dunha artista chamada, Kim Lieberman e a sua relación coa cerámica. Esta vez falamos dela para falar de como encaixe de palillos o relacionamos coa semiotica e o significado que pode ter, neste caso coa xuíza Ruth Bader Ginsburg, xa que ela realizou un colar, entre moitas artistas encaixeiras para Ruth.

Nesta publicación amosamosvos o exquisito trabajo que realizou Kim para unha muller que loitou polos dereitos e sola igualdade entre homes e mulleres.

O colar de Ruth un simbolo de liberdade e cun significado de cambio nunha profesión marcada polo pensamento masculino.




Kim Lieberman é unha artista conceptual que honra o concepto por encima do medio. Lieberman completou a súa licenciatura en Wits Tech en 1997 e o seu MAFA na Universidade de Wits en 2001. 

Realizou oito exposicións individuais en galerías que inclúen a Goodman Gallery (Xohanesburgo), Mark Coetzee Fine Art Cabinet (Cidade do Cabo), Camouflage Art. Cultura. 

Da EMAO á vida profesional. Afonso Castro [CAIM GAITA]

 Na actualidade o feito de montar un obradoiro profesional constitúe un doble reto, por un lado están as circunstancias, e dificultades propias de botar a andar un negocio dende cero, e por outro temos que ter en conta a enorme cantidade de oferta en relación coa demanda que podemos atopar.

luns, 15 de febreiro de 2021

“O único santo memorable do deseño” [CERÁMICA]

 


O caso de Enzo Mari é quizá un dos máis rechamantes dentro do deseño industrial. Nacido en 1932, cursa os seus estudos na Academia de Belas Artes de Brera, en Milán, formándose en literatura e arte, profundando en temas de psicoloxía da percepción visual. Xa nos anos cincuenta ten unha intensa actividade artística, participando en movementos de vangarda. Intégrase ao grupo de Arte Cinética e alí coñece a Bruno Munari.

Entre os trazos característicos das súas obras está o seu afán pola investigación e a experimentación. Algúns dos seus traballos máis celebrados inclúen xogos e libros infantís, como 16 animais (1957): un conxunto de animais de madeira, ensamblados como un crebacabezas, pero que tamén se poden usar noutras disposicións.

En 1967 comezou a súa colaboración, que durou máis dunha década, coa empresa de cerámicas Gabbianelli: ante a solicitude de deseñar algunhas decoracións para os seus azulexos, Mari negouse a facer unha labor de mero deseño e embarcouse nunha investigación para revisar o concepto mesmo de decoración de paredes. Para os seus azulexos e cerámicas (as series "Elemental" de 1968, " Traccia" de 1978 e " Decorato a man" de 1981, entre as máis rechamantes), Mari recuperou tecnoloxías antigas e elaborou unha poética das formas e cores con signos elementais.

Ancián cascarrabias, fumador de puros, fustigador do mundo actual, politicamente radical e vitalmente espartano, Enzo Mari encarna a crítica do deseñador como intérprete de tendencias. "No meu traballo como deseñador ou, máis ben, como intelectual que contradi o estado actual das cousas, trato dentro da rede de comisións e proxectos de ' contrabandear' momentos de investigación e formas de crear o estímulo para liberarme do condicionamento ideolóxico, normas, comportamento e gusto estándar".

Enzo Mari, deixounos o 19 de novembro de 2020, vítima do coroa virus .


Dylan [DEBUXO]

Bob Dylan non necesita presentación. Este músico e poeta, premio Nobel de literatura, icono pop dos anos 60, personaxe peculiar tan querido e odiado por  igual, forma parte do universo artístico do S.XX. Dylan foi o que hoxe chaman un influencer, pero un influencer que si tivo peso nos cambios que aconteceron nos 60, xa que as súas letras, a súa música foron unha inspiración no só para unha xeración de xóvenes, mais ben o foi para varias,. Hoxe é xa octoxenario e segue sacando discos, o último do 2020 "Rough and Rowdy Ways"...con moi boa crítica, certament é un bo disco.

Eu teño que dicir que vino en directo na Coruña no ano 93 e non me gustou nada, pareceume un desagradable co público e equivocábase tocando os acordes das cancións...pero ainda así admiro moito o seu legado musical. Pero hoxe imos falar doutro Dylan...o Dylan debuxante. Pero fagamos un pouco de historia:


Dylan por Hanoch Piven

venres, 12 de febreiro de 2021

O verme que saíu do po [COIRO]

A nosa Alumna  Nancy Mouriño enviounos esta semana unhas fotos de último traballo, e considero que son moi boas para esta época na que nos toca vivir. 

O ciclo natural do verme vese transformado metaforicamente xa que da vaca que morre sácase a pel que se  curte e transfórmase en coiro, que cando se rebaixa produce un coiro do que con traballo e agarimo dunhas mans capaces xorde o verme..... Esperamos que vos guste.

Resulta moi interesante comprobar como da labra de coiro que é material de desfeito xorden pezas tan incribles como estas.

Parabéns  Nancy.

O Ouro de Toledo [OURIVARÍA]


"Ouro de Toledo" 
así é como se coñece a nobre arte da incrustación de metais preciosos, ouro e prata 
neste caso en aceiro doce, desenrolada en Toledo dende o século VIII d.C . 

O Damasquinado é unha arte milenaria que foi introducida polos árabes 
na súa conquista da Península Ibérica, 
sendo adoptada pola cidade de Toledo na súa tradición Ourive; 
o seu nome recíbeo da cidade de Damasco en Siria onde tivo a súa orixe xa no Mundo Antigo. 

Novas Adquisicións para a Biblioteca da EMAO. 5 [BIBLIOTECA]

Continuamos coa difusión dos libros adquiridos recentemente pola biblioteca para o seu fondo moderno especializado en arte e oficios artísticos. Hoxe vamos ver os títulos adquiridos para a nosa especialidade de Moda e confección

Los tejidos y el diseño de moda : guía de referencia, características y uso de los principales tejidos / Stefanella Sposito ; fotografías, Gianni Pucci.-- Barcelona : Promopress, cop. 2019 

O texto describe con gran riqueza de detalles as características dos tecidos e a súa historia, así como termos obsoletos cos que aínda se atopan os lectores actuais. O seu principal obxectivo é estimular a exploración creativa das relacións entre tecido e moda, examinar visualmente todo o espectro de tecidos dispoñibles, explicar as súas características e mostrar o emprego que podemos darlles para ampliar as fronteiras do deseño.
Os deseñadores de moda máis exitosos son os que coñecen os materiais e combinan a capacidade de deseño cos coñecementos técnicos, e este libro tende unha ponte entre ambos os aspectos. Esta segunda edición revisada de deseño de moda mostra os principais tipos de tecidos usados nos nosos días, cunhas 1.600 espléndidas fotografías en cor moitas delas actualizadas para esta nova edición.
 
 

Novo punteiro de ensaio electrónico. [CAIM GAITA]

 Unha das cousas positivas que nos deixou esta puñeteira pandemia foi a materialización deste proxecto, xestado durante o confinamento e posto en marcha ó remate do mesmo.

Trátase dun punteiro electrónico de ensaio. Non pretende competir coas gaitas MIDI ou electrónicas existentes, xa que non é un instrumento en sí mesmo, senon unha ferramenta de ensaio. A intención dos seus creadores, Javier Ramiro, vigués afincado no morrazo, exalumno do noso obradoiro e, no seu momento creador da sordina para gaita Insogaita, que hoxendía aínda utilizan moitos gaiteiros para os seus ensaios sin molestar demasiado; e

xoves, 11 de febreiro de 2021

COCIDA, ROTA, REUNIDA e AMONTOADA [CERÁMICA]

 


Annabeth Rosen (1957, Brooklyn- NY) estudou na Universidade Alfred ( BFA) e a Academia de Arte Cranbrook ( MFA), e ensinou na Escola de Deseño de Rhode Island, a Universidade das Artes en Filadelfia e a Escola do Instituto de Arte de Chicago. Desde 1997 ocupou a cátedra Robert Arneson Endowed na Universidade de California Davis.

As esculturas de Rosen, feitas de arxila cocida e vidriada, non parecen ter contornos fixos nin forma estable, mesmo a súa escala parece cambiar a medida que miras. Son diversamente volcánicas, bestiais, catastróficas e desconcertantemente divertidas, o que suxire que as cousas van terriblemente mal, pero aínda non irreversibles, según Nancy Princenthal.

O traballo de Rosen foi amplamente exhibido nos EEUU e está na colección do Museo do Condado de Los Ángeles, o Museo de Oakland, o Museo de Arte de Denver, o Museo de Arte de Filadelfia e moitas coleccións públicas e privadas. Mostra o seu traballo con Gallery Paule Anglim en San Francisco. Rosen recibiu múltiples bolsas e premios, unha bolsa Pew, dúas bolsas do National Endowment for the Arts, unha bolsa do chanceler de UC Davis e un premio Joan Mitchell para pintores e escultores.

 


Novas Adquisicións para a Biblioteca da EMAO. 4 [BIBLIOTECA]

Continuamos coa relación dos títulos adquiridos recentemente para cada unha das especialidades que se imparten na nosa Escola. Hoxe é a quenda das publicacións adquiridas para a sección de Gravado.

El grabado y la impresión artesanal : descubre los trucos e ideas de los grandes artistas contemporáneos / Frances Stanfield y Lucy McGeown.-- Barcelona : Promopress, D.L. 2019

Este libro mostra desde métodos tradicionais como a serigrafía, o aguafuerte e a litografía ata técnicas modernas como a risografía e a colaxe dixital. Cada unha das súas páxinas excede de novas ideas, procedementos e consellos. Artistas contemporáneos atraídos e motivados polas calidades do gravado móstrannos as súas ideas e os seus métodos prácticos. Calquera persoa, con ou sen coñecementos nesta actividade pode empregar este libro para atopar métodos novos e atractivos ou para redescubrir procesos que probase con anterioridade.

mércores, 10 de febreiro de 2021

Novas Adquisicións para a Sección de Novela Gráfica e Álbums Ilustrados. 2 [BIBLIOTECA]

 Máis títulos para a sección de novela gráfica e álbums ilustrados. 

 


Beowulf / Santiago García, David Rubín.-- 2ª ed.--  Bilbao : Astiberri, 2014 

Santiago García e David Rubín uníronse para poñer ao día o mito de Beowulf
O Beowulf é o gran poema épico da tradición anglosaxoa. Os eventos narrados no poema terían lugar nalgún momento entre os séculos V e VII d. C Como sucede coa maioría de obras que se conservan deste xénero, o Beowulf foi un poema de transmisión oral que se fixou por escrito posteriormente. A versión máis antiga conservada é a do Códice Nowell, escrita en inglés antigo. 
O cómic, fiel ao argumento do poema, narra a historia do reino de Dinamarca, devastado polos ataques do monstro Grendel. Os mellores soldados do país tentaron vencelo, pero todos pereceron. No medio de tal desesperación, chega a estas terras Beowulf, quen di ser un gran guerreiro, e que asegura que é capaz de matar o monstro...
 

ENCAIXE, XUSTIZA E SEMIOTICA (PARTE 1)[ENCAIXE]

A xustiza co nome de muller: Ruth Joan Bader Ginsburg



(Brooklyn, Nueva York; 15 de marzo de 1933-Washington DC, 18 de setembro de 2020) foi unha xueza e xurista estadounidense que se destacou, especialmente, polo seu traballo na loita pola igualdade legal de xénero. 

Dende 1993 ata 2020 foi xueza da Corte Suprema dos Estados Unidos, habendo sido nomeado polo presidente Bill Clinton. En 1972 fundou a sección de dereitos da muller na Unión Estadounidense polas Libertades Civiles.

Ginsburg ten unha gran popularidade en Estados Unidos. Icono da cultura pop, recibió o alcume de «Notorious RBG», en referencia ao célebre rapero Notorious B.I.G. Está considerado como un símbolo da resistencia pública e da xustiza social. En febreiro de 2020 recibiu o premio World Peace & Liberty Award que otorga a World Jurist Association e a World Law Foundation. Muriu o 18 de setembro de 2020.


O colar de encaixe de Ruth Bader Ginsburg non era un accesorio, era un simbolo.



Ademais, unha sinatura. E un símbolo, con todo tipo de significados tecidos en cada elección.

Libros: Os Rosales. O son da terra. [CAIMGAITA]

Nunha nova entrega da editorial Canela atopamos este maravilloso libro sobre Os Rosales de Asados (Rianxo), un grupo senlleiro, do que xa falamos nunha entrada anterior, liderado polos incombustibles Xosé Romero e Maruxa Miguens.
Deixovos a ligazón á web da editorial onde podedes mercalo.
 

martes, 9 de febreiro de 2021

Novas Adquisicións para a Sección de Novela Gráfica e Álbums Ilustrados. 1 [BIBLIOTECA]

Continuamos coa relación das novas adquisicións para o fondo moderno da Biblioteca, hoxe tócalle á sección de novela gráfica e álbums ilustrados.


La casa / Paco Roca.-- 6ª ed.-- Bilbao : Astiberri, 2020
 
Ao longo dos anos o dono enche de recordos a súa casa, testemuña muda da súa vida. E aquel é tamén a fiel imaxe dela. Os tres irmáns protagonistas desta historia volverán un ano despois da morte do seu pai á casa familiar onde creceron. A súa intención é vendela, pero con cada traste que tiran enfróntanse aos recordos. Temen estar a se desfacer do pasado, do recordo do seu pai, pero tamén do seu propio... 
Esta obra recibiu numerosos premios:
 
Premio Eisner 2020 á mellor edición de material internacional
Premio Zona Cómic ao mellor cómic nacional de 2016 
Estrela 2016 ao cómic máis destacado do ano polo diario Le Parisien
Gran Premio Romics 2017 do salón do cómic de Roma
Premio Romics 2017 ao mellor cómic europeo do salón do cómic de Roma
 

luns, 8 de febreiro de 2021

Gillian Lowndes [CERÁMICA]


Gillian Lowndes (1936 - 2010) foi unha das artistas máis atrevidas, radicais e orixinais do mundo da cerámica da xeración de posguerra. Traballando durante un período en que a maioría dos practicantes do medio estaban preocupados polo funcional e o decorativo, as esculturas de Lowndes distínguense pola súa transgresión das convencións de cerámica da época. O seu traballo foi a miúdo o resultado de responder a súa contorna. En 1970 mudouse a Nixeria durante dezaoito meses e este período provocou un importante punto de inflexión na súa carreira ao presenciar por primeira vez a combinación de diferentes materiais en obxectos individuais. A serie Brick Bag e un momento decisivo na súa carreira a principios da década de 1980, foi o resultado de presenciar o desbordamento de pilas de bolsas de plástico que se acumularon en Londres durante a recollida do lixo.

Déixovos co traballo desta muller rompedora que é normalmente descoñecido non só para o ambiente cerámico en particular, senón tamén para o artístico en xeral.




Novas Adquisicións para a Biblioteca da EMAO. 3 [BIBLIOTECA]

Continuamos coa relación de títulos recentemente adquiridos. Hoxe tócalle á especialidade de Escultura e talla en madeira.

 


Entre el objeto y la imagen : escultura británica contemporánea : Palacio de Velázquez, Parque del Retiro de Madrid, del 28 de enero al 20 de abril de 1986.-- [México] : Alias, 2017

A publicación corresponde á primeira vez que un conxunto representativo da escultura británica realizada nos anos oitenta puido verse en España. Ademais de materiais biográficos e bibliográficos introdutorios, foron os propios artistas os que seleccionaron as reproducións dos seus traballos acompañadas de comentarios. O catálogo inclúe obras de Anthony Caro, Tony Cragg, Anish Kapoor e Richard Long entre outros.

O torno. Emprego da torreta e utiles necesarios. [CAIM GAITA]

 

Falando hoxe cun alumno, nunha titoría telemática (obrigados polas circunstancias), preguntábame cales eran as diferencias entre o cilindrado manual e falelo co torreta do torno. Asi qie imos a falar un pouco deste accesorio do torno e como lle podemos sacar partido.

sábado, 6 de febreiro de 2021

"Instrumentos para loar a Santa María". [CAIM Zanfona]

Jota Martinez é un recoñecidísimo interprete cuxo proxecto musical non só consiste na recuperación de repertorio senon tamén do instrumentario apropiado para a sua e mais cercana execución.



venres, 5 de febreiro de 2021

Iris van Herpen ¿Moda o Escultura en Movimiento? [TALLA E ESCULTURA]


      Iris van  Herpen ¿Moda o escultura en movimiento?




Podemos dicir da deseñadora Holandesa Iris van  Herpen que os seus deseños son esculturas en movemento. Os materiais cos que traballa e procesos de execución empleados, van moito máis alá do que imaxinamos cando pensamos na moda tradicional e nun taller de alta costura da  Rue  Cambon. 

Un claro exemplo de  multidisciplinariedade no que tecnoloxía, impresoras 3D, siliconas e teas   maridan á perfección para crear un produto innovador e futurista, que fai que a alta costura transfórmese en escultura sobre o corpo das modelos.


Novas Adquisicións para a Biblioteca da EMAO. 2 [BIBLIOTECA]

Hoxe ocuparémonos dos novos títulos adquiridos para a especialidade de artesanía do coiro

 

 



Lederarbeiten : [nähen, flechten, bearbeiten] / Michael Gärtner.-- Königswinter : Heel Verlag, 2019 Edición: 3.Aufl

O libro contén 20 proxectos, desde chaveiros ata grandes bolsos. Diferentes tipos de trenzado. Instrucións sobre o uso das ferramentas adecuadas, os elementos básicos de pegado e pulido, a costura de talabartería e moito máis.

Torno CUMBRE 022. Restauración completa. [CAIM GAITA]

Como temos comentado nas clases máis dunha vez, cando queremos empezar a montar o noso obradoiro, a primeira dúbida que se nos presenta non é outra que, ¿que torno compro? ¿de madeira ou de metal? ¿novo ou usado?.

xoves, 4 de febreiro de 2021

Sumi-e [DEBUXO]

O sumi-e é unha arte gráfica/pictórica cuxa orixe se atopa en China. Desenvolveuse na dinastía Tang entre o s.IV e o s. VIII. Foron os monxes budistas zen os que practicaron esta arte e os que a introduciron en Xapón no s.XIV, momento de gran esplendor artístico que coincide co período do Renacemento italiano.

Xu Wei. 1521-1593
 
Pero un dos pioneiros do sumi-e, antes de que se denominara deste xeito, foi Gu Kaizhi. O historiador de arte da dinastía Tang, Zhang Yanyuan, dixo para describir os debuxos de Gu Kaizhi (S.IV) : "Os seus trazos teñen unha presenza rotunda e están cheos de forza e relaciónanse obedecendo a un movemento circular que se renova constantemente. O seu estilo é soberano e solto, o ritmo é rápido como o vento e os lóstregos".

Novas Adquisicións para a Biblioteca da EMAO. 1 [BIBLIOTECA]


Como xa comentaramos nunha entrada anterior, nos pasados meses de decembro e xaneiro fóronse incorporando ao noso fondo moderno, especializado en artes e oficios, novos títulos. Neste post e algún outro posterior mostrarémosvos as novas adquisicións da Biblioteca. Lembrándovos que xa están a dispoñibles para préstamo e consulta.

Nesta ocasión ocuparémonos dos adquiridos para as especialidades de cerámica e ourivaría.

Robert Arneson [CERÁMICA]

Robert Arneson naceu en Benicia, California, unha pequena cidade costeira situada ao norte do estreito de Carquinez na área da baía de San Francisco. Arneson é amplamente admirado polo seu innovador traballo en cerámica que, na súa opinión, non debería verse limitado polas preocupacións utilitarias. Robert Arneson exhibiu talento artístico a unha idade moi temperá. 

Esta vontade de romper fronteiras e o irónico sentido do humor que infunde gran parte da súa arte deulle notoriedade como un dos artistas do " Funk Art" de California. Robert Arneson creou varios autorretratos en técnica mixta, incluídos espellos, fotografías e debuxos, cada un dos cales presentaba ao artista dunha maneira diferente e, ás veces, parecía suxerir unha personalidade diferente. 
Arneson recibiu formación en Belas Artes no Mills College en 1958. En 1962 desempeñaba como Xefe do Departamento de Cerámica de UC Davis e converteuse en profesor titular de cerámica  en 1973. Aínda que coñecido polo súa irreverencia e asociado para sempre coa arte innovadora de California, o artista tiña un lado sombrío que se expresaba nas súas obras posteriores. 
Na década de 1980, Robert C. Arneson sufría de cancro de fígado e a escuridade desa época reflíctese nas súas obras. 
Robert Carston Arneson faleceu o 2 de novembro de 1992 na súa casa en Benicia, CA. Tiña 62 anos.

O ENCAIXE ESCULTORICO DE CAITLIN MCCORMACK [ENCAIXE]



Caitlin McCormack é unha escultora que emprega cordas de algodón como medio principal. Comezou a usar fibras para construír exemplares osteolóxicos hai dez anos, despois de recibir o seu BFA da Universidade das Artes de Filadelfia. McCormack traballa actualmente cun minucioso proceso autodidacta que implica o uso de pigmentos naturais para tinguir a man esculturas de algodón de ganchillo de obxectos familiares en varias etapas de desintegración, que logo se endurecen cunha mestura de colas e, ocasionalmente, dragan con pintura de esmalte. 

martes, 2 de febreiro de 2021

O doble anelado. Copa do ronco. [CAIM GAITA]

 

Cada vez máis, os músicos buscan un instrumento que, ademáis de ser profesionais, cun son e afinación o máis perfecto posible, posúan unha estética personalizada, incluso nalgúns casos ostentosa. Isto fai que o artesán busque novas propostas, tamén no que ó deseño estético se refire. As opcións son infinitas, só limitadas pola creatividade, tanto de constructor, coma do músico/cliente.

luns, 1 de febreiro de 2021

Bernard Palissy [CERÁMICA]

 


Bernard Palissy (nado en 1510 en Lacapelle-Biron e morto en 1589 na Bastilla, París) foi un soado ceramista francés. Aínda que careceu dunha instrución formal, tivo moitas inquietudes e desenvolveu moitas habilidades; como vidreiro,pintor,ourive,agrimensor,deseñador de xardíns,químico e escritor. É famoso sobre todo por conseguir despois de 16 anos de intentos frustrados unha louza esmaltada similar á porcelana chinesa. Tamén é coñecido por ser cofundador da sociedade protestante de Saintes. 

Ao prezo de grandes dificultades este artista e sabio fixo experimentos que desembocaron no descubrimento de esmaltes moi orixinais,os cales contribuíron ao seu renome. Sábese menos da súa vida como cristián fiel.En 1546 coñeceu o Evanxeo. Encarcerado como herético, foi liberado pola raíña, quen o autorizou a instalar un forno para os seus experimentos nunha residencia dos reis. Doutra banda, para tratar de poñelo a salvo das persecucións, o duque de Montmorency outorgoulle o título de «inventor das rústicas estatuitas do Rey». 

Durante o histórico masacre de Saint- Barthélémy en 1572, Bernard logrou refuxiarse fóra de París, onde volveu e foi encarcerado en 1588, nun calabozo dunha famosa prisión. Un día, ao visitar aos prisioneiros, o rei Enrique III díxolle: Se vostede non cambia de relixión, vereime obrigado a deixalo en mans dos seus inimigos. Con moita dignidade Palissy contestoulle que el non permitiría que lle obrigasen a negar a súa fe. Dous anos máis tarde, un cidadán parisiense escribiu no seu diario: «Neste ano de 1590 morreu nos calabozos da Bastilla o mestre Bernard Palissy, prisioneiro por mor da súa relixión, á idade de 80 anos. Morreu por miseria e malos tratos».

Choiva [SERIGRAFÍA]

Hoxe revisitamos estas marabillosas xilografías a modo de paraugas parapeto para que nos protexan un pouquiño da que está a caer. Desde a nosa aula enviamosche ánimo e enerxía  a tí que estás aí, alén da pantaia. Imos aló:


A ponte Ō hashi en Atake baixo unha choiva repentina é unha xilografía realizada polo pintor xaponés Utagawa Hiroshige, pertencente a serie Cen famosas vistas de Edo. Mide 34 cm de alto e 22,5 cm de ancho. Datada en 1857, actualmente atópase no Brooklyn Museum of Art de Nova York.
A estampa amosa unha choiva repentina que cae violentamente sobre os transeúntes da ponte Ō hashi, sobre o río Sumida, coa vista ao fondo do barrio de Atake. A choiva está representada con longas liñas verticais de trazos longos que descargan de súbito dende a nube negra. No centro do río represéntase un tanto difuminado pola distancia e o ambiente atmosférico un pescador, que rema rapidamente cara á beira. A imaxe presenta unha composición triangular formada pola ponte e a beira do río, que pretende reflectir a rápida subida da auga e o posible desbordamento do río. A paleta cromática está composta principalmente de azul, gris e marrón, que dividen a obra en tres seccións que pretenden reflectir distintos focos de distancia para o espectador. O autor consegue un efecto de perspectiva aérea a través de diversas gradaciones da cor azul, Hiroshige logrou ao longo da súa obra unha gran mestría sobre esta cor. Outro punto para ter en conta é a inusual perspectiva global que a imaxe ofrece ao espectador, desde un ángulo diagonal situado por encima da escena, co que a vemos de forma elevada. Este efecto, xunto coa composición vertical que corta a ponte no seu parte central e ofrece unha ampla perspectiva do fondo, axudan a acrecentar a impresión dunha escena súbita, instantánea, accidental e que otorga gran dinamismo á imaxe. 

Gaiteiros ilustres: O Rilo de Betanzos [CAIM GAITA]

Manuel Rilo Pardo

Fillo da moza solteira Antonia Rilo, Manuel Rilo Pardo naceu en San Nicolao de Cis no ano 1829. Este é o dato que figura na súa partida de defunción, se ben a acta do seu segundo casamento no ano 1881, atribúelle corenta anos, o que atrasaría o seu nacemento até o 1841. Os trinta anos de idade de Manuela Couso, a súa segunda esposa, fan sospeitar que o vello gaiteiro declarase unha idade inferior a que contaba na realidade, cincuenta e dous anos. Ferreiro de profesión, Rilo subsistía tamén como labrego e gandeiro, tendo casa no lugar de Piadela. Coñecido polas súas habilidades manuais, sábese que