Este libro é un epistolario inusual, que recolle as cartas que o pintor Miguel Ángel Campano, Premio Nacional de Artes Plásticas en 1996.
Enviou durante máis de corenta anos ao catedrático de Filosofía Nicolás Sánchez Durá, entre 1971 e 2012.
Delas emerxe o espírito impetuoso do artista, que percorre a súa biografía mentres dá conta das súas ideas sobre a pintura, as súas reflexións desde a psicanálise ou a súa paixón pola arte ou a literatura.
Un volume que dá fe do seu carácter a intres sombrío, a intres eufórico -sempre magnético- e que é mostra dunha amizade, en palabras de Sánchez Durá, «tan radical como amorosa, esixente en extremo e espléndida».
Miguel Ángel Campano foi un dos pintores españois máis evocadores e modernos dos últimos tempos.
Dono dun trazo que foi gañando en calado e profundidade a medida que se ía achegando á abstracción.
Cando estudaba Belas Artes en Valencia trabou amizade con Nicolás Sánchez Durá, catedrático de Filosofía na universidade da devandita cidade e apaixonado da arte contemporáneo, afección que lle levou a fundar a galería Amorne e a comisariar exposicións (entre elas, varias de Campano) en institucións como o IVAM de Valencia, o Círculo de Belas Artes de Madrid ou o Banco Nacional de Atenas, entre outras.
Dispoñible na nosa Biblioteca.
Ningún comentario:
Publicar un comentario
¡Anímate a participar cos teus comentarios!