Bleck Le Rat, o pai de Banksy [DEBUXO]

Bleck Le Rat é o pseudónimo de Xavier Prou, un artista urbano parisino dos anos 80 ao que podemos denominar "o pai de Banksy". As súas obra teñen grandes similititudes, de feito Banksy recoñece a influencia deste artista dicindo:  "cada vez que creo que pintei algo lixeiramente orixinal, decátome  de que Blek Le Rat fixoo mellor, só que vinte años antes." 

Quén é entón este pioneiro do stencil, quén é Bleck Le Rat?

Obra de Bleck Le Rat

Xavier Prou naceu en París no ano 1952 nunha ben posicionada e culta familia. Estudiou Arte na Ecole de Beaux Arts de París onde tivo contacto ca pintura, a litografía de o gravado. Posteriormente formouse como  arquitecto o que lle axudou a entender a paisaxe urbana, a relación do espazo co peón e as posibilidades da contorna para ser intervida. Ter mestres troskistas, influenciono e posicionouno políticamente encamiñando o seu traballo cara a denuncia e a reivindicación social.  

No ano 1971 viaxa a Nova York, onde descobre o xerme do grafiti que comenza a dar os seus primeiros pasos, "actos bandálicos atribuídos a xóvenes inadaptados de barrios conflictivos" o que posteriormente estopará como un fenómeno cultural e urbano que desembocará na Arte urbana, que xa ten outras características máis semellantes as que aporta Le Rat.

Xermen do grafiti no metro de NY. 

Todos estes feitos, os estudos de arte e arquitectura, o posicionamento político e o coñecemento dun novo movemento como a arte do grafiti xestante, moldearán o fondo da  súa obra. 

DARLLE FORMA.

Nos anos 30 a propaganda política fascista utilizaba o rostro de Mussolini para encher as rúas de  tódalas cidades de Italia. A reprodución desas imaxes, como posteriormente se fixera en España  ca imaxen de Franco, realizábase cunha ténica moi sinxela que é o antecedente da serigrafía, a ténica do estencil, ou plantilla. Nos anos 60 ainda quedaban en Italia restos desas imaxes e Xavier, nunha viaxe por Padua cos seus pais a principios desa década, descobre esta técnica grazas ao rostro difuminado do malogrado Mussolini.

Posteriormente nas revoltas estudiantís do maio do 68 utilízase novamente o estencil para a reproducción de imaxes polas rúas de París como ferramenta de propaganda política e a partir do ano 77 o movemento punk retoma a técnica das mans do artista punk pertencente tamén o movemento okupa holandes Hugo Kaagman.

Xavier estará atento a toda esta estética conseguida cas plantillas.

Le Rat no centro. Primeiras obras dos 80.

Na procura dunha linguaxe propia dentro do movemento do grafiti, Le Rat, xunto con outros colegas  comenzan a experimentar con plantillas a principios dos 80. O pseudonimo Le Rat o colle de Bleck le Roc un personaxe dunha serie de BD italiana e fai un xogo de palabras entre ROC le RAT e ART . Unha rata levada a plantilla foi o motivo que durante dous anos circulou polas rúas de París e co que colleu notoriedade Le Rat.

Obsesión polas ratas

Este foi o primeiro motivo que identificou a súa obra: A sombra dunha rata, unha metáfora que induce a tomar o control da cidade. " Esta idea convertiuse nunha obsesión, trátase dun levantamento, dun sinal de revelión", explicou nunha entrevista con The Independ.

Naquela época de principio dos 80, París era terreo valeiro para a arte do grafiti e a  arte urbana. A utilización do espazo público parisino como espazo de intervención, so tivera unha intención política, non artística. As institucións públicas non consideraban o grafiti un problema de orden público, a diferencia do que acontecía en NY, cidade na que había unha guerra aberta entre os grafiteiros e as institucións.

Obra de Richard Hambleton.

CAMBIO DE FORMATO

En 1983 inspirado pola obra de Richard Hambleton e de Ernest Pignon, artistas que xa utilizaban o espazo urbano para representar a figura humana en tamaño natural, e por esta relaxación policial con respecto a estes actos de "pequeno bandalismo artístico", Le Rat cambia a un tamaño maior as súas pezas e debuxa a figura humana tamaño natural dun ancián irlandés berrando ás tropas británicas en Beltfast. 

Obra de Ernest Pignon. Papel pegado. Anos 70

A peza do ancián irlandés plasmaráa nas rúas de moitas cidades de Francia e terá moita sona. A partir de aquí a súa obra toma esta liña de series independentes de figura humana en tamaño real.

Primeira figura tamaño natural de Le Rat

L´ECOLE LE RAT

Le Rat puido actuar tranquilamente ata o ano 1984, que é cando a arte urbana popularízase en París e comenza a "representar un problema para as institucións". A partir do verán de 1984 outros artistas motivados pola obra de Le Rat, lánzanse a crear as súas propias plantillas. Pronto fórmase unha forte escea de artistas urbanos que fai uso tamén do aerosol, o papel pegado e o pincel a man alzada. O fenómeno popularizouse definitivamente en 1986 a partir da publicación no xornal  Le Monde dun artigo titulado: "L´ecole de Blek Le Rat".

A escena parisina desta década viviu uns anos de popularidade mediática, pero o fenómeno non foi asimilado polo mundo da arte e pronto foi esquecido. A principio dos 90 pouco quedaba daquela estética que se apartaba do mundo do grafiti para ir un pouco máis alá que as fimas e as tipografías de diversas formas que invadían xa tódalas cidades europeas. Le Rat desapareceu da escena artística.

RESURXIR

A explosión da arte urbana na segunda metade da década do 2000 e os paralelismos ca obra de Banksy, o recoñecemento deste da indudable influencia sobre a súa obra, representará para Le Rat poder despois de 20 anos entrar no  mercado da arte. Podemos dicir que o pai, ou os pais de Banksy, que foron aqueles que formaban parte da escena parisina comandada por Blek Le Rat seguen vivos. Le Rat ainda traballa ocasionalmente na rúa pero trasladando a imaxen  das plantillas ao papel que logo pega ao modo do seu antecesor Ernest Pignon.

Non é Banksi, é Le Rat.