Alicia é unha obra grande, difícil de encaixar nun xénero literario. Como di Teresa Barro e Fernando Pérez-Barreiro na introdución da Alicia de 1984 para a ed. Xerais: "...deixando a cuestión da forma, o material imaxinativo non ten tampouco precedentes, nin a ausencia de moralexas. Tense insistido moito neste último contraste con toda a literatura infantil anterior e gran parte da seguinte" ... " Alicia é ... "outra cousa" da literatura.
Lewis Carroll |
É ben coñecida a historia de como Carroll comezou a escribir o texto de Alicia. O seu amigo Henry Liddell tiña tres fillas, Lorina, Alice e Edith de trece dez e oito anos. Un día do ano 1862 o reverendo Dogson levou as cativas a dar una paseo polo río Isis, que é como se chama o Támesis antes de pasar por Oxford, e para entretelas no paseo contoulles un conto inventado que lle gustou especialmente á pequena Alicia Liddell. Esta pediulle que cando chegase a casa llo escribise. E así foi. Consérvanse fotos realizadas por Carroll da verdadeira Alicia. A afección do reverendo por fotografar cativas ten dado moito que falar, eu vexo unha afección inocente dun home excéntrico namorado da infancia pero sen ningunha outra connotación.
Alicia Liddell fotagrafada por Carroll |
AS PRIMEIRAS ILUSTRACIÓNS
Carroll era tameén debuxante afeccionado. Tiña xeito. As ilustracións do primeiro manuscrito de Alicia "As aventuras de Alicia no sochán" realizounas o propio Carroll. O modelo de nena non se inspira na verdadeira Alice Liddell, máis ben na súa irmá pequena Edith, que semellaba sacada dunha pintura prerrafaelista, estética moi presente na época e nas fotografías de Carroll.
De esquerda a dereita: Alice, Lorina e Edith |
A Alicia de Carroll |
Carroll entendeu que a súa limitación artística no debuxo era un impedimento para un bo traballo de ilustración. O mesmo pensaron os amigos aos que lles pediu consello como o poeta John Ruskin. O ilustrador suxerido polos seus coñecidos foi John Tenniel, que daquela tiña moita sona como caricaturista na revista Punch. A través do dramaturgo Tom Taylor, que posteriormente sería director de Punch, Carroll contactou con Tenniel. Este maravbilloso ilustrador aceptou o encargo en abril de 1864.
Taylor fotogrfiado por Carroll |
JONH TENNIEL. O PRIMEIRO ILUSTRADOR DE ALICIA
Posiblemente Tenniel hoxe fose recordado como un grande ilustrador e caricaturista británico do XIX aínda que non ilustrara Alicia... pero este traballo sublime encumbrouno á universalidade. A súa Alicia segue sendo un referente para o resto dos ilustradores que se enfrontan a este texto. É como un farol, unha guía de inicio que hai que coñecer e estudar. O mesmo Carroll seguiu paso a paso o traballo gráfico de Tenniel, aconsellando, opinando, criticando... algo que aos ilustradores moléstanos moito, pero cando o autor o ten tan claro esa conxunción da xenialidade de un e a insistencia e a visión clara do outro dá como resultado ese tipo de obras mestras como da que estamos a falar.
Capítulo XII. ALICIA DECLARA |
Ruskin dixo de Tenniel:
"Hai no Tenniel moito da imaxinación ampla e dotada de misterio simbólicoque pertence ós grandes guieiros da arte clásica. Nas masas de sombra e nas liñas enlevadoras das súas grandes composicións apuntan tendencias que poderían terlle dado dereito a ser adoptado pola escola do Tiziano"
Darwin por Teniell |
Capítulo I. POLO TOBO DO COELLO ABAIXO |
Capítulo VII. UNHA MERENDA DE TOLOS |
Xa no ano 1866 Carroll comezou a escribir "Alicia a través do espello", pero Tenniel ás primeiras non quixo ilustrar este texto, quedara farto do excéntrico autor... os dous debían de ter o seu. Dous anos despois aceptou ilustralo pero coa condición de que o faría "segundo fose tendo tempo para iso".
Tenniel non traballou máis con Carroll.
A TRAVÉS DO ESPELLO. 1872
Esta primeira Alicia, a máis coñecida, é só produto da imaxinación de Tenniel xa que non atendeu as recomendacións que lle fixera Carroll, o cal insistía en que tomase como modelo unhas fotos que lle enviara para desenvolver a personaxe. Tenniel fixo como que non se enteirara.
Eu teño esta edición en galego que se editou coas ilustracións orixináis de Tenniel en 1984 e que recibiu o premio de tradución outorgado polo Minsterio de Cultura. Esta é unha reedición do ano 1993. Tomei o relato introdutorio de Teresa Barro e Fernando Pérez-Barreiro para poder facer esta entrada. Encantoume lelo novamente e compartilo convosco.
O marabilloso mundo de Carrol. Cando lin con oito anos a miña edición de Brugera de "Alicia no pais das marabillas", sentinme atrapada polo seu imaxinario. Axiña me identifiquei coa protagonista que, como expectadora da creatividade do autor, sorprendíase con cada persoaxe e situación absurda e marabillosa á vez. Todos os anos leía unha ou varias veces este libro e o de "Através do espello". Porque sempre que lía outro libro, non me proporcionaba a mesma sorpresa. Non recordo que idade tiña cando lin a miña primeira edición ilustrada por Tenniel, pero si recordo que cando vin as ilustracións quedei marabillada. Como resolvía as persoaxes en canto ás súas expresíóns, xestos (moitos moi esaxerados por ser caricarurista) e tamén os deseños dos seus vestiarios. Prestando moita atención aos detalles de adornos e bordados, á fluidez dos pliegues nos tecidos, á rixidez dos traxes dos naipes coa raíña de corazóns entre eles. A humanización dos personaxes animais... Creo que eran o tándem perfecto, ainda que tivesen problemas entre eles. Encántanme estas entradas, Federico!! 😊
ResponderEliminarMoitas grazas...eu tamén disfrutei moito con Alicia, primeiro como lector, logo como ilustrador e agora disfruto preparando estas entradas. É un texto que da para moito e son tantos os ilustradores que o teñen abordado que seguiremos indagando.
ResponderEliminar