Icinori [SERIGRAFÍA]

COTELAC. Mayumi Otero.

En anteriores post centrámonos no traballo editorial de Icinori en serigrafía, especialmente nos seus libros a 7 e 8 tintas. Hoxe veremos algúns dos seus traballos onde utilizan outros métodos de gravado e achegarémonos á súa experiencia a través das entrevistas que lles fixeron a galería Michel Lagarde e Juan Pablo Fajardo (La Silueta).

Icinori (= Raphael Urwiller + Mayumi Otero) é un estudo que traballa ilustración, deseño gráfico e estampaxe facendo os seus propios proxectos editoriais. Traballan con Le Monde, New York Times, Wired, Lles Inrocks, A Vie, a Réunion deas Musées Nationaux, Forbes, XXI, Lle Tigre, Dada, Canle +, Wired, Pompidou Metz, Conseil de l’ Europe, Louis Vuitton etc. Continúan realizando un intenso traballo de investigación gráfica, a través de residencias e exposicións en varios lugares e países do mundo e colaborando con: SomeBooks, Elcaf, Bilbolbul, Instituts français, Fotokino, ArtsFactory, MyMonkey, Michel Lagarde, Château Mercier etc.

Imaxe de : edicionesekare.blogspot.com/2016/06/entrevista-icinori

© Icinori, Hokusai, Hiroshige et le maître de l'Ukiyo-e,
Revista Dada, febrero, 2013. Vía fuera de margen

Premendo neste enlace podedes ler e ver un vídeo da entrevista que lles fixo Michel Lagard e a continuación algún fragmento desa entrevista traducida por edicións Ekaré:

-Podedes presentarvos e falar do voso traballo como editores e ilustradores? 

-Apaixonados das imaxes, a estampación e o deseño contemporáneo, comezamos a deseñar para a prensa, logo iniciamos a edición independente de libros para nenos e mozos. Icinori creouse nun momento no que nos sentimos afogados na clase, sen rematar ningún proxecto. Deste xeito, lanzámonos á edición experimental para probar a calidade das nosas imaxes, cuestionar o libro como obxecto e experimentar a unión triangular entre deseño, papel e cor.

A serigrafía converteuse nun medio esencial para traballar, a falta dunha máquina offset. Icinori converteuse en algo complementario ao noso traballo por encargo. Aquí temos un aire de liberdade total, é o noso espazo de busca independente. Icinori permítenos inventar novas solucións e aplicar estes achados a outros proxectos. Moitas veces estas obras son gratificantes.

-As súas primeiras ilustracións aparecen na revista Le Tigre, e tamén nas revistas XXI, DADA, Forbes, Wired e Nowbrow. Cales son as túas fontes de inspiración? 

-Encántanos afondar na historia de imaxes modernas e antigas, tamén arte popular, sen esquecer a arte  contemporánea. Obviamente adoramos a Pierre La Police, Tom de Pékin, Killoffer, Wagenbreth, Hagelberg, pero intentamos maximizar os nosos aires de inspiración, fóra dos campos da ilustración contemporánea.

Dende os grandes gravados de Goya ata Durero, pasando por David Hockney e Kuniyoshi, o Renacemento florentino, desde Gozzolli ata Della Francesca, os carteis pop xaponeses: Yokoo Tadanori ou Shigeo Fukuda, a militante prensa gráfica, de Raw a Garo e, en maior  escala, Tomi Ungerer, Saul Steinberg, Jossot, Bazooka, Doré, Shrigley, Tony Cragg, Maurizio Cattelan, Superstudio e Archizoom, Bukowsky e Beckett, os irmáns Chapman, tapices chineses do século XVIII, etc. Sempre intentamos, por cada nova obra, compatibilizar os antagonismos das nosas referencias: invocar o construtivismo ruso e intentar dialogar cos gravados barrocos do século XIX, tirar a escultura pop dos anos setenta contra as estampas xaponesas... A ximnasia gráfica é molesta por veces, pero é moi emocionante.

-Estudastes no Decorative Arts de Estrasburgo, o berce de moitos talentos ¿Cales foron as principais ensinanzas para a vosa carreira de editores?
-Dedicámonos a talleres paralelos, propostos por profesores de arte, para explotar todo o potencial e que, por desgraza, nun colexio con acceso a obradoiros e unha gran variedade de formación, se esqueceu, incluíndo proxectos de publicación de libros. Ás veces o ensino da ilustración era moi limitado. Intentábamos alimentarnos doutras fontes, doutras prácticas, doutras reflexións e ampliar o noso territorio de inspiración, máis aló do contemporáneo e das ilustracións. Deixámonos levar por unha intensa vontade de desenvolver a obra dun autor, independente e única. Despois de ter algunha dúbida, de seguir un camiño máis orientado á arte, escollemos a ilustración pola paixón que sentimos polas imaxes impresas e a narración, polo pracer da creación baseada no diálogo.

ET PUIS
Impreso en CMYK + 1 color offset litográfico.
280 x 300 mm.
22 páxinas
Lanzamento setembro 2018.
Mención especial do Premio Boloña Ragazzi 2019

O seguinte é un vídeo de Mayumi Otero e Raphaël Urwiller (ICINORI) en conversa con Juan Pablo Fajardo (La Silueta). Texto de La Silueta: Mayumi Otero e Raphaël Urwiller, debuxantes e editores, son os fundadores de ICINORI, estudo responsable dun dos catálogos máis sorprendentes do universo do libro gráfico europeo. Os seus proxectos aliméntanse por igual da historia do libro, arte contemporánea e dos formatos clásicos, mesturando o gravado e o deseño en técnicas de impresión tan variadas como a serigrafía, a risografía e o offset. Coherentes coas súas aspiracións creativas, permitíronse un escenario de procura independente, radical e decidida, que os levou a inventar novas solucións e aplicar achados en proxectos editoriais multipremiados. Como construír unha editorial que explote, desde as súas limitacións de tempo e recursos, propostas envexables e transformadoras? Como facer para que o continente do libro, ademais dun recurso de sedución, sexa unha poderosa plataforma narrativa? ICINORI neste vídeo fala con Juan Pablo Fajardo, cofundador dunha editorial local que ten transitado un camiño tan similar como atrevido: La Silueta.

Para ver os seus traballos de Icinori en serigrafía podedes consultar os anteriores post do blog:

MOMOTARO

PÉCHÉS CHAPITEAUX (Neste enlace faise referencia á proposta aberta para quen desexe participar facendo un collage).

Ánimo, saúde e moita tinta!