Mulleres escultoras: Os obradoiros do silencio (parte 6). Harriet Hosmer [TALLA E ESCULTURA]

Harriet Hosmer

Harriet  Hosmer (1830-1908) forma parte dunha xeración de escultoras americanas que viaxan a Italia para formarse, as chamadas “Rabaño Branco” (The White  marmorean  flock). Chamáronse así pola súa predilección por traballar o mármore branco. 
Harriet foi unha artista  neoclásica. No seu traballo destaca a elección dos seus personaxes, na súa maioría mulleres heroínas da  mitoloxía grega.  Harriet  Hosmer foi unha artista feminista convencida. 

Naceu en  Massachusetts. O seu pai médico progresista non a educou como ás demais nenas da súa época, fomentou nela o deporte como atleta e cultivou a súa predisposición á arte, algo que parecía escandaloso para os seus veciños nunha nena da súa clase social. Estudou na escola mixta Mrs. Charles Sedwick’s School, onde se fomentaban valores como a independencia e a creatividade. Alí recibiu a influencia dalgunhas das artistas e intelectuais máis progresistas do s. XIX, como Fanny Kemble e  Harriet  Martineau. En 1850 consegue realizar estudos de anatomía, grazas á influencia do seu pai, no Louis  Medical College, feito mal visto na época sendo muller. Grazas a isto adquiriu un coñecemento do corpo humano fundamental para a súa carreira como escultora.

Medusa 1854

 O seu primeiro traballo foi unha copia do Napoleón de Cánova, a cal regala ao seu pai, ao que lle seguirá unha interpretación mitolóxica chamada Hesper, The  Evening  Start (1852). Este traballo chamou a atención da actriz Charlotte Cushman que convenceu ao seu pai para que lle permitise estudar en Roma. Trasládase co grupo de mulleres escultoras para formarse e dedicarse á creación.

Entre 1853 e 1860 traballa no estudo do escultor inglés John  Gibson; é nesta década cando realiza algunhas das súas esculturas máis importantes: o busto de  Dafne (1854), o busto da  Medusa (1854), e en 1855 encárganlle a primeira escultura de corpo enteiro, Oenone, e as súas famosas Puck (1856), das que chegou a facer 30 copias. Entre as persoas que adquiriron unha atopábanse o Principe de Gales (Eduardo VII) e o Duque de  Hamilton.  Moitas das súas esculturas xorden despois da lectura de poemas nos que se representan personaxes femininos, heroínas vítimas de inxustizas, representadas desde o seu posicionamento feminista.

A súa obra Zenobia in Chains (1859) representa a unha raíña guerreira capturada que non se mostra rendida, senón forte e orgullosa.

Harriet  Hosmer tivo unha carreira longa e exitosa pero tamén a nivel persoal foi unha decidida loitadora e defensora dos dereitos das mulleres e as relacións humanas desde a súa condición bisexual. Escribe nas súas memorias: "…unha artista non gaña nada con casar. Para un home, pode ser boa cousa: pero para unha muller en quen vai a recaer todo o peso das obrigacións e os desvelos matrimoniais, constitúe un erro moral, creo eu, porque se verá obrigada a descoidar a súa profesión ou a súa familia”.

Sleeping Faune  

     En 1867 a súa obra Sleeping Faun foi elixida para representar o pavillón Americano na Exposición Universal de París, e isto desencadeou os celos dos seus rivais masculinos que comezaron a desprestixiala acusándoa de plaxio e asegurando que a súa obra era realizada por operarios, feito que ela demandou e gañou ante os tribunais. A partir dese feito publica o seu artigo “ The  process  of  sculture”, onde explica o procedemento na realización dunha escultura e demostra que “unha muller pode manexar igual un pincel que un cicel”.

En 1868 realiza a súa primeira gran escultura pública, encargada polo estado de  Missouri, O senador Thomas  Hart Benton. Ese mesmo ano termina a escultura Heroine  of  Gaeta, na que representa á súa amiga e amante Mª Sofía de Baviera, raíña de  Nápoles. Na década de 1880 comeza a reducir a súa produción e comeza a viaxar, facer exposicións e dar clases e charlas a estudantes na universidade. En 1892 recibe o encargo do seu último gran traballo, Isabella, para a cidade de San Francisco. Nesa peza represénta á raíña Isabel de Castela con Colón, como codescubridora do Novo Mundo.

Os últimos anos da súa vida pásaos en  Walertown, Massachusetts, onde falece o 21 de febreiro de 1908. Foi unha muller honesta, viviu unha vida exitosa e valente, non só como artista, senón tamén no persoal, defensora da igualdade, independente, representou nas súas obras a mulleres poderosas, resaltando nelas non só a beleza, senón as súas calidades e fortaleza. Deixou numerosos estudos  publicados en revistas de arte do momento, nos que detallaba os novos procesos e os seus inventos e utensilios para axilizar a realización dunha escultura. Harrie foi unha muller adiantada ao seu tempo.

Bibliografia e enlaces web
Historia crítica del arte del siglo XIX
Harriet Hosmer ecured
Harriet Hosmer. escultora de heroinas mitológicas
Escultoras en su contexto, Raquel Barrionuevo Pérez, Visión Libros