Miguel no seu Obradoiro |
-¿Cómo empezaches no coiro?
-Empecei no coiro de casualidade, un amigo fixera un curso de iniciación e un dia na súa casa, pois empecei a facer algunha peza que, por certo, aínda está en funcionamento por Granada. Tiven un longo parón ata o 2000 no que xa empecei de cero para buscarme a vida na rúa, inverno e verán ata que en 2012 empecei a interesarme máis e a afondar máis no tema.
Traballei para un cetreiro dous anos e para unha tenda de cabalos outros dous, pero deixeino por que che era moi monótono e aos poucos fun aprendendo cousas e aínda sigo aprendendo.
-¿Qué ten o coiro que non teña outro material?
-O coiro para min é unha droga, gústame tanto pola variedade que che ofrece a hora de traballalo, podes facer de todo.
-Dentro das técnicas que coñeces ¿cal é a tua favorita?
-Gústanme varias pero a que máis a costura con tireta.
-¿Que peza tes ganas de facer e aínda non fixeches?
-Unha escultura, unha armadura.
-¿Qué consello lle darías a alguén que está a empezar?-Que ten que ser constante, poñerlle ganas e paixón, todo vai saíndo
-¿Tés alguna ferramenta “especial”?-Un sacabocados Vulcan dos antigos, recordo do meu amigo Xerardo xa falecido.
-¿Tes algún referente no oficio que consideres inspirador?-Isaac Romero, Juan Ruiz, tí, Maggie Cui...
-Dentro das técnicas que coñeces ¿cal é a tua favorita?
-Gústanme varias pero a que máis a costura con tireta.
-¿Que peza tes ganas de facer e aínda non fixeches?
-Unha escultura, unha armadura.
-¿Qué consello lle darías a alguén que está a empezar?-Que ten que ser constante, poñerlle ganas e paixón, todo vai saíndo
-¿Tés alguna ferramenta “especial”?-Un sacabocados Vulcan dos antigos, recordo do meu amigo Xerardo xa falecido.
-¿Tes algún referente no oficio que consideres inspirador?-Isaac Romero, Juan Ruiz, tí, Maggie Cui...
Pepe grazas por todas estas entrevistas tan interesantes, testimonio do traballo dos nosos artesáns!! ;D
ResponderEliminarGracias a vos por lelas.
ResponderEliminarQue gran artista e persoa. Desde logo todo un recomendado no mundo do coiro.
ResponderEliminarRuben